Na de wedstrijd van Lucky Ajax, afgelopen vrijdag, waren we vandaag uitgenodigd om de jaarlijkse Lucky Ajax Golfdag bij te wonen. Vanaf 9.00 waren we welkom op de golfbaan in Abcoude. Enthousiast om bij dit evenement te zijn, maar ook bezorgd
over de slechte weersverwachting, arriveerden we ondanks de drukte op de weg, op tijd bij de baan. We werden hartelijk ontvangen door voorzitter Jan Buskermolen die druk bezig was met de laatste administratieve werkzaamheden.

Terwijl de eerste oud-spelers arriveerden, bood het vriendelijke personeel van golfclub ons koffie of thee met appelgebak aan. De koffie of thee werd graag in ontvangst genomen maar de eerste aanwezigen vonden het toch nog te vroeg voor appelgebak met slagroom. Het was Gerald Sibon die als eerste ‘ja’ zei tegen het gebak, en daarmee de poort open leek te zetten voor volgende gebaks-liefhebbers. Inmiddels begrepen we dat John van ‘t Schip, Rob Witschge, John van den Brom en Kees Zwamborn om uiteenlopende redenen hadden afgezegd. De eersten die arriveerden, naast Sibon, waren Michel Kreek, Aron Winter en Ronald de Boer. De gebruikelijke gevatte antwoorden en grappen werden gemaakt op de vraag die iedereen kreeg: “Wat is je handicap?” Er was nog meer reden tot grappen omdat iedereen van de sponsor een tasje kreeg ‘om de ballen warm te houden’.

Terwijl we zagen hoe de eerste ‘flights’, groepjes van spelers met golf-ervaring, de baan op gingen, wachtten wij op de clinics. Om half 11 neemt een instructeur ons mee en kunnen we onder begeleiding leren afslaan op de Driving Range. Tot die tijd zaten we aan de koffie samen met Heinz Stuy, Pim van Dord, Jan Wouters, Dick Schoenaker en Fred Grim. Niet onverwachts trok ons gezelschap behoorlijk de aandacht van andere gasten op de vereniging. “Is dat Jan Wouters?”, “Kijk dat is Fred Grim!” Bij Heinz Stuy had men iets meer moeite om hem te herkennen, wat voor hem aanleiding was om zijn karakteristieke gebaar te maken: Drie vingers in de
lucht, en een rondje maken met duim en wijsvinger: “Ik heb 3 finales gespeeld, en ik heb in die finales nul tegengoals gekregen!” Vanzelfsprekend en terecht is het Grote Ajax van begin jaren ’70 een geliefd gespreksonderwerp. Stuy realiseert zich dat hij
de laatste overlevende is van dat team die alle wedstrijden heeft gespeeld. Ook de afscheidswedstrijd van Johan Cruijff, die in 1978 met 0-8 ging verloren tegen Bayern München, kwam ter sprake. “Weet je dat het onze eigen schuld was? In ’72 waren
we door Bayern uitgenodigd voor een wedstrijd ter gelegenheid van het afscheid van hun oude stadion, toen hebben we ze met 0-5 vernederd……”

Ook voor de minder ervaren golfers gaat het programma beginnen. We worden meegenomen naar de tweede verdieping van de Driving Range. Na uitleg van onze instructeur mogen we proberen de bal zo ver mogelijk het veld in te slaan met achtereenvolgens een IJzeren 9, een IJzeren 7 en een Houten 3. Ondanks de goede uitleg hadden we wisselend succes. Goede slagen, ruim 100 meter en verder, werden afgewisseld door missers waarbij de bal nauwelijks van zijn plaats kwam of tergend langzaam naar de rand van het plateau hobbelde en door het net op de grond viel. Al vanaf het begin van deze clinic waren we voorbereid op de geplande
‘penalty serie’ aan het einde van de ochtend. Nu was het tijd om alles wat we hadden geleerd in praktijk te brengen. Iedereen mocht één keer slaan en degene die de bal het verste wegslaat, die wint een half uur les van onze instructeur. Golf is een sport van concentratie, focus. Op het moment dat de druk er op staat krijg je één kans om te laten zien wat je kunt. Dat ervaarde ook Ricardo van Rhijn. Tijdens de oefensessies sloeg hij de ene na de andere bal het verre veld in. Nu kreeg hij de kans tijdens zijn ‘penalty’. Uitgerekend nu lukte het niet! 45 meter ‘slechts’. De trotse winnaar van deze wedstrijd werd voormalig Ajax-captain Jan Wouter, met
een slag van 145 meter.

Normaliter bevat het programma ook het onderdeel ‘putten’ en ‘loopt je nog 9 holes’ in de middag. Maar gezien het slechte weer waren beide onderdelen vervangen door extra tijd op de Driving Range. Na de lunch begaven we ons naar de tweede
verdieping van de range waar we met behulp van feedback op individuele schermen verder konden werken aan onze afslag. Onder anderen Pim van Dord, Ricardo van Rhijn, Dick Schoenaker en ondergetekende begonnen enthousiast aan deze sessies. Het was al snel duidelijk dat Ricardo van Rhijn degene was die hierin een stuk verder ging dan de rest van de groep. Nadat tegen 4 uur de rest van de groep al terug was gegaan naar het restaurant bleef Ricardo op de range om zijn ‘swing’ te perfectioneren.

Tegen half 6 werd het voorgerecht geserveerd. Net op dat moment kwam Ricardo van Rhijn het restaurant binnen. ‘Heb je de hele tijd nog staan oefenen?’ Het antwoord was inderdaad bevestigend! Net als Wim Meutstege schoof ook hij bij ons aan tafel aan. Wim vertelde met enthousiasme over zijn tijd bij Ajax. Hij vertelde over de bijzondere gebeurtenissen rondom het ontslag van trainer Cor Brom, over zijn relatie met Leo Beenhakker en hij vertelde over die halve finale tegen Nottingham Forest waarin Ajax nét te kort kwam om de Europacup I-finale te halen. De avond kon natuurlijk pas afgesloten worden nadat de prijzen van de dag bekend
waren gemaakt. De prijzen voor de beste birdies gingen naar Gerald Sibon, Edu, Aron Winter en Menno. De Longest Drive was van Michel Kreek terwijl de Neary naar Kees ging. De meest prestigieuze prijs was natuurlijk die voor de beste golfer van de dag! De derde prijs, een golftrolley met – tas met Ajax-logo, was voor Gerald Sibon! De tweede plek ging naar Edu, hij ontving een waardebon van Hotel Huis ter Duin in Noordwijk, goed voor een overnachting met ontbijt. De eerste prijs ging, hoe
kan het ook bijna anders, naar Ronald de Boer. Hij won een nog luxere en grotere golftrolley met golftas.

De prijzen en uitslagen zijn leuk, maar het zijn de verhalen als die van Wim Meutstege en van Heinz Stuy, maar ook bijvoorbeeld de visies van Jan Wouters, Dick Schoenaker of Pim van Dord op het huidige Ajax, en natuurlijk de gezelligheid, die maken dat wij ons telkens weer erop verheugen om bij evenementen als deze aanwezig te zijn. Als altijd zijn we vereerd met de uitnodiging en bedanken we Lucky Ajax, met name voorzitter Jan Buskermolen, dat zij ons de kans hebben gegeven om deze dag van dichtbij mee te kunnen maken. 

PS, note van de fotograaf. Gerald Sibon is mij 3x te snel af geweest.